Lignières en Berry: Φύση, Τέχνη και Ιστορία

Η Lignières βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Arnon, που διακλαδίζεται μέσα στην πόλη. Η διακλάδωση του ποταμού είναι απομεινάρι της αμυντικής δομής του παλιού κάστρου που περιέβαλε τον οικογενειακό πύργο των Beaujeu. Η πόλη χτίστηκε γύρω από αυτό το κάστρο, που αποτελούσε σημαντικό οχυρό του Berry στα όρια του Νότιου Boischaut.

ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ

Αντίθετα με άλλες πόλεις που έχουν το ίδιο όνομα,  εδώ δεν υποδηλώνεται μια δραστηριότητα συνδεμένη με το ξύλο («ligne») αλλά με το λινάρι («lin»). Στο παρελθόν η ορθογραφία του ονόματος ήταν «linières».

ΙΣΤΟΡΙΑ

Μεσαίωνας

Η πόλη είναι χτισμένη σε μια ζώνη όπου υπάρχουν ίχνη οικισμών της γαλλο-ρωμαϊκής εποχής. Το χωριό Lignières αναπτύχθηκε το 1040 γύρω από έναν πύργο, σε κάποια απόσταση από το παλιότερο χωριό Saint-Hilaire-en-Lignières του οποίου το όνομα αντικατέστησε. Το φέουδο κατείχαν οι ιππότες της Lignières από τον 11^ο έως τον 15^ο αιώνα μέχρι το 1431, όταν η τελευταία κληρονόμος τους παντρεύτηκε τον Édouard de Beaujeu που συνδεόταν με τις οικογένειες Bourbon και d’ Orléans.

H στρατηγική και οικονομική ανάπτυξη της πόλης στηρίχτηκε στην κεντρική θέση που κατείχε μεταξύ των τεσσάρων κυριότερων πόλεων του Berry: Saint-Amand-Montrond, Issoudun (απέχουν περίπου 25 χλμ), Bourges και Châteauroux (απέχουν περίπου 40 χλμ). Η πόλη έγινε γνωστή κυρίως λόγω της Jeanne de Valois, κόρης του Λουδοβίκου ΧΙ, της επονομαζόμενης Sainte Jeanne de France (Αγίας Ιωάννας της Γαλλίας 1464-1505), που ίδρυσε το τάγμα των μοναχών του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Annonciade) και ανακηρύχθηκε Οσία το 1774 και Αγία το 1950. Την Jeanne ανέθρεψαν στον πύργο της Lignières η αδελφή της Anne de Valois, γνωστή και ως Anne de France ή Anne de Beaujeu και ο σύζυγός της Pierre de Beaujeu, γνωστός και ως Pierre II de Bourbon. Η Jeanne de France πέρασε σημαντικό μέρος της ζωής της στη Lignières. Σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται και τα 22 χρόνια όπου, αν και επισήμως παντρεμένη με τον Louis d’ Orléans, τον μέλλοντα Λουδοβίκο ΧΙΙ, σπανίως έβλεπε τον σύζυγό της.

Αναγέννηση

Τον 16^ο αιώνα, ο Φραγκίσκος ο 1^ος παραχώρησε το φέουδο στην Catherine d’ Amboise, χήρα του Philibert de Beaujeu.

Από τον 16^ο ως τον 18^ο αιώνα, η ιδιοκτησία του πύργου πέρασε σε διάφορα χέρια, είτε με αγορά είτε με κληρονομιά (Jerôme de Nouveau, οικογένεια La Rochefoucauld, Πριγκίπισσα Palatine, Colbert και η απόγονοι του), πριν καταλήξει, με γάμο, στην οικογένεια Bourbon-Busset και στη συνέχεια στην οικογένεια Bourbon-Parme, στην οποία ανήκει μέχρι σήμερα.

Στον πρώτο από τους θρησκευτικούς πολέμους, μαζί με άλλες πόλεις του δουκάτου του Berry μεταξύ των οποίων και η Bourges, η πόλη κατακτήθηκε και συλήθηκε από τους Ουγενότους το 1562, οπότε και η εκκλησία της λεηλατήθηκε και κάηκε. Η Lignières υπήρξε σημαντικό κέντρο του καλβινισμού, την εποχή που ο Καλβίνος, φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Bourges, ίδρυε σημαντικές σχολές στο πλαίσιο της θρησκευτικής μεταρρύθμισης.

Σύγχρονη περίοδος

Πόλη με καλλιέργειες και κτηνοτροφία, η Lignières, αναπτύχθηκε σημαντικά στα τέλη του 19^ου αιώνα, ιδιαίτερα χάρις στην εμπορική σιδηροδρομική γραμμή που την διέσχιζε. Εκείνη την εποχή διέθετε μύλους, σφαγεία, πλυντήρια, νοσοκομείο, εκκλησία και παρεκκλήσια. Κτίστηκαν πολλά κτίρια για να στεγαστούν οι διάφορες βιοτεχνίες, μεταξύ των οποίων και το Atelier Jacques Coeur, ξυλουργείο επί 4 γενιές.

Οι μηνιαίες εμποροπανηγύρεις της ήταν φημισμένες. Το 1844, η γειτονική κοινότητα Condé διαμοιράστηκε μεταξύ των κωμοπόλεων La Celle Condé, Lignières και Montlouis. Έτσι ο πληθυσμός της Lignières αυξήθηκε κατά 200 περίπου άτομα (2.197 κάτοικοι στην απογραφή του 1841 και 2542 στην απογραφή του 1846).

Στη διάρκεια του 20 ού αιώνα και ιδιαίτερα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο έχασε μεγάλο μέρος της οικονομικής της σημασίας προς όφελος των διπλανών κοινοτήτων,  κυρίως λόγω της κατάργησης της σιδηροδρομικής γραμμής.

Σήμερα, ιδιοκτήτης του Πύργου της Lignières είναι ο Sixte de Bourbon Parme, Πρίγκιπας της οικογένειας των Δουκών της Πάρμας, διεκδικητής του θρόνου της Ισπανίας ως απόγονος του Φιλίππου V της Ισπανίας.

ΕΜΒΛΗΜΑ